Bulungula, wauw!

Molweni! *

Hoe gaat het in Nederland? Ik hoorde al dat het niet zo goed weer was, en ik wilde dat ik kon zeggen dat dat ook hier zo was. Maar niet dus, hihi. Ik heb al wat verhalen gehoord over de KEI week, maar nog lang niet genoeg, dus kom maar op! En ook de rest van jullie avonturen: tell me! Anders ga ik gewoon stoppen met bloggen, hihi ;)

Vorige week schreef ik dat ik zou vertrekken naar Bulungula, in de buurt van Coffee Bay. Dat heb ik ook gedaan, en WAUW! Wat een geweldige, fijne, mooie, hippie, heerlijke plek. Zonder twijfel kan ik zeggen dat dit het leukste hostel is waar ik ooit ben geweest (oke, ik ben natuurlijk nog niet in zo veel hostels geweest). Voordat ik nu alles ga opschrijven over het hostel, kun je ook alvast een beetje zelf lezen op http://www.bulungula.com/ (dat scheelt mij weer wat typen...)

Voordat ik daar aankwam was er echter een beetje iets niet zo leuks: mijn pinpas bleek geskimmd te zijn, oef! Gelukkig heb ik een heel lieve papa die daar dan meteen achteraan gaat bellen en dingen doet met blokkeren, dus de schade is beperkt gebleven. Of nouja, de schade had nog veel erger kunnen zijn. Ik hoop dat Meneer of Mevrouw De Skimmer mijn geld wél goed heeft gebruikt. Dus ik vind dat Meneer of Mevrouw De Skimmer een heel groot gezin heeft, met allemaal hongerige en zieke kinderen (6 jongetjes en 7 meisjes, in een township waar ze zo'n klein huisje hebben dat ze niet eens allemaal tegelijk kunnen slapen!). En dat Meneer of Mevrouw De Skimmer nu dus met behulp van mijn geld zijn of haar twee ernstig zieke kinderen heeft kunnen redden. En ook dat de super slimme dochter nu ook weer komende tijd naar school kan, zodat zij later naar de universiteit kan. Nu kan de Familie De Skimmer dus weer eventjes vooruit. Maar ze hoeven nooit meer te skimmen hoor, want de superslimme dochter gaat binnenkort dus naar de universiteit, en dan gaat ze heel veel geld verdienen voor haar familie. Leuk he?

Anyways. Het hostel:

Paradijs. Kampvuur. Trommels. Lekker vega eten. Nederlands meisje, Sophie, waar ik de hele tijd mee gechilld heb. Ronde hut om in te slapen. Zwemmen in de zee. Strandwandeling. Compost wc's. 1000 hartjes. Rockit showers (met parafine bijvullen, zelf aansteken, en hoplakee: warm water!). Zonnepanelen. Waterrecycling. Local community Support. 100% CO2 neutraal. Middle of nowhere.

Hier heb ik ook voor het eerst sinds jaren weer paardgereden (donderdag); heerlijk! Echt iets wat ik wil blijven doen, hier in PE. Ook hebben we een village tour gedaan (vrijdag): healer, lekker lokaal eten, zelf maïs malen, headman, bar (met ongelofelijk vies bier, gruwel), wandelen. De laatste dag (zaterdag) hebben we een wandeling gemaakt naar een restaurantje, maar dan natuurlijk met een enorme omweg (mijn scouting skills zijn nooit zo heel ver ontwikkeld...); maar jum! Pannenkoek met 'three nuts' vulling: butternut, cashewnut, cocosnut. Moeilijk lekker!

De vier dagen in Bulungula waren heerlijk; zo veel chillendheid! Dit is echt een plek om helemaal tot rust te komen, iedereen is ontzettend vriendelijk en behulpzaam.

Alle activiteiten (paardrijden, village tour, restaurant, kano tocht, healer tour etc) zijn gerund door de locale mensen, dus het geld gaat direct naar hen toe. Zonder boze tussenbazen die bijna al het geld inhouden enzo, echt zo mooi! Het lijkt me echt super fijn om later, als ik groot ben, ook zo'n plek op te richten. Maar dan wel iets dichter bij jullie hoor, want het is maar suf dat jullie zo ver weg zijn!

Zondag, eergister, was het helaas tijd om te gaan: op naar Deel III van het avontuur. Wat moet, dat moet. Ookal voelde het in Bulungula absoluut niet alsof ik ooit nog iets zou moeten, hihi. Ik ben goed aangekomen in PE (Port Elizabeth), en ik heb afgelopen twee nachtjes gelogeerd bij de buren, omdat mijn eigen huisje nog leeg is. Daar ga ik vanmiddag heen verhuizen, als mijn andere huisgenootjes ook komen. Ik ben benieuwd. En donderdag: eerste dag van stage!

Ik zal de volgende keer oefenen op een kort verhaal, beloofd!

* dat is 'hallo' tegen meerdere mensen in Xhosa ;)