Het leven...

Dag lieve jij,

Zal ik jou een geheimpje vertellen? Ik mis je! Ik mis je ontzettend veel! Een beetje zoals een kerstboom zijn kerstversiering in de zomer kan missen. Of zoals een staafmixer zijn staven mist als die in de afwasmachine zitten. Of misschien wel zoals jij  de zomer in Nederland hebt gemist. Toen ik nog bij jou was, deed ik altijd heel luchtig over mijn vertrek. Ik zou je tenslotte over 20/30/40 jaar nog steeds kennen, en wat is 1 jaar op zo'n lange tijd nou? Zo'n jaar blijkt dus lang te zijn. LANG!

Het komt vooral door de afstand dat ik je mis, want het idee dat ik je zo lang niet kan zien.. Dat maakt dat ik je mis (want zeg nou zelf, ik heb je heus wel eens langer dan zo'n tijdje niet gezien). Maar weet je wat eigenlijk het leuke is aan die verdomde afstand? Het maakt dat ik het totaal niet erg vind om te lezen wat jij allemaal voor leuke dingen aan het doen bent, omdat ik weet dat ik er tóch niet bij kan zijn - heerlijk!  Dus, blijf alsjeblieft doorgaan met alles aan mij vertellen!

Maar goed, behalve jou missen doe ik hier *stiekempjes* ook wel andere dingen. Veel andere dingen. Leuke dingen. Fijne dingen. Ik zou natuurlijk hier heel veel kunnen vertellen over hoe mijn huis is (fijn), hoe geweldig het is om het strand zo dicht bij te hebben, hoe vervelend het is om elektrisch te koken (ongelofelijk, Farah, hoe hou je dat vol?) of hoe gek het is om links te rijden (en elke keer weer blij zijn dat ik het overleefd heb). Maar misschien wil je ook wel liever weten dat ik dingen doe met yoga (heerlijk!), Seaview (leeuwtjes aaien en safari), bioscoop (goedkoop; 2,2€) en natuurlijk zoiets als stage. Stage bevalt goed! We gaan met een youthgroup en met een soort na schoolse opvang werken, maar ook het hele proces van pleegkinderen en -ouders behoort tot ons takenpakket! Veel te leren dus :)

Vandaag precies vier weken geleden vertrok ik vanaf Schiphol, maar het blijkt maar weer dat bepaalde dingen nooit veranderen, of ik nu in Nederland of in Zuid Afrika ben. Bijvoorbeeld:

- Bij een buffet veel te veel, maar dan ook écht veel te veel eten (en maar blijven eten);

- Dansen, dansen en nog eens dansen;

- Mensen die aan mijn dreadjes willen zitten;

- Trampoline springen werkt hier hetzelfde;

- Me ontzettend verheugen op een (hopelijk gek hippie) festival*.

Mijn dreads blijven maar in de smaak vallen. Op mijn stage is iedereen laaiend enthousiast erover: een goede manier om contact te maken. Veel mensen hier vragen of ik Rasta ben, ik ben natuurlijk al aardig onderweg: dreads, geen vlees. Maar al dat blowen? Daar ben ik niet voor in de wieg gelegd ;)

Weet je, lieve jij, ik mis je, maar bijna altijd heb ik genoeg fijne, leuke dingen te doen met genoeg leuke, lieve mensen. Ik merk dat het wel lastig om twee verschillende levens te hebben: in Nederland en hier.

Ik hoop dat je nu weer een beetje op de hoogte bent! Blijf jij mij ook op de hoogte houden?
Veel liefde vanuit Het Leven Hier!

xx,

Renilde

* Volgend weekend is er hier in de buurt een festival: dub & bass, house, maar ook: PSY! Die omgekeerde seizoenen zijn maar handig: 3 zomers achter elkaar, dus ook 3 festivalseizoenen achter elkaar: Heerlijk!