Het Gevoel van de Wereld In Gaan
24 oktober 2011 - Port Elizabeth, Zuid-Afrika
Ken je dat gevoel dat je na een lange, mooie, geweldige vakantie (of reis) waarin je de allerfijnste, allerprettigste dingen hebt gedaan, weer terug moet naar school, werk en de realiteit? Dat je die Eerste Maandag op school of op je werk zit, en dat je niet zo goed meer weet waarom je daar bent en dat je je afvraagt waarom je niet op die plek bent waar je die geweldige tijd hebt gehad? Dat je plannen maakt om zo snel mogelijk weer met de noorderzon te vertrekken om de wereld in te gaan, in plaats van weer elke dag van 9 tot 5 te moeten werken?
Dat gevoel is vervelend, maar dat gevoel verdwijnt ook weer omdat je snel went aan de omstandigheden. Je accepteert het zoals het is, want diep van binnen weet je (soms) dat het belangrijk is om te leren of om te werken. Je weet dat er alleen Leuke Dingen zijn omdat er Stomme Dingen zijn. Dus je gaat weer naar school of naar je werk, en doet de dingen zoals je ze doet.
En het is goed zo, omdat het gevoel van de wereld ingaan langzaam aan het verdwijnen is. Dan komt de volgende vakantie er aan, een paar maanden of een jaar later, het gevoel van nieuwe avonturen beleven komt er aan, en je hebt weer de lange, mooie, geweldige vakantie waarin je de allerfijnste, allerprettigste dingen gaat doen.
Dat gevoel van de wereld in gaan is er ongeveer één tot drie keer per jaar, en dat is te overzien. Goed te overzien, omdat de fijne vakantie zwaarder weegt dan het lege gevoel erna.
Maar wat als je elke week drie dagen lang het gevoel hebt dat je een lange, mooie, geweldige vakantie hebt waarin je de allerfijnste, allerprettigste dingen aan het doen bent? Wat als elke maandag als die Eerste Maandag voelt? Wat als je elke maandag weer plannen maakt om zo snel mogelijk te vertrekken?
Want dat is hoe het nu gaat, hier in Zuid Afrika. Elk weekend is weer een avontuur, een groot, heerlijk avontuur waarbij ik stage helemaal los laat. Maar het lijkt wel alsof het elke maandag moeilijker en moeilijker wordt om naar stage te gaan. Want waarom zou ik naar stage gaan? Ik kan toch ook mijn hele leven vullen met dingen als surfen, braaien, werken in hostels, reizen, paardrijden, yoga’en, dreads bijwerken, djembé spelen, zwemmen in de zee, koken, dansen, en andere dingen die ik hier zo heerlijk vind om te doen.
Doordat de weekenden hier zo ontzettend fijn zijn, wordt het naar stage gaan steeds zwaarder. Maar omdat het naar stage gaan steeds zwaarder wordt, worden de weekenden steeds fijner. En check: daar hebben we onze vicieuze cirkel! Dus, wat nu te doen?
De dingen die afgelopen weekenden zo fijn hebben gemaakt:
Surfen, wat best acceptabel gaat. Ik heb zelfs nu al een aantal keer gestaan, zoals op de plaatjes! Omdat het hier nu warmer en warmer wordt (heerlijk, lente!), hebben we elke week wel ergens een braai. Gezellig met z’n allen veel te veel eten, vaak met een paar dansjes erna. Ook ben ik de laatste twee weekenden – heerlijk – weggeweest uit PE. Eerst naar Knysna en Sedgefield, waar we lekker rondgeslenterd hebben en wat geshopt op een leuk marktje. En afgelopen weekend? Chintsa! Een ontzettend fijne plek op de Wild Coast, aan het strand, met mooie natuur, lieve mensen en fijnheid. Voor iedereen die langs komt: we gaan naar Chintsa!
Natuurlijk zal ik braaf mijn stage (en studie) afmaken, maar verbaas je niet als ik daarna de noorderzon achterna ga. Ga je dan wel met me mee?
P.S. Het is vooral zwaar om naar stage te gaan, het op stage zijn is prima. Ik leer veel dingen, en ik merk ook dat social work echt iets voor mij is, waar ik later – als ik groot ben en weer terug ben van de noorderzon – ook echt iets mee willen doen. Dus dat is fijn!
x
kar
p.s. hoe gaat is de braai als vegetarier?
Liefs
fijn dat je geniet van je weekenden, nadat je lekker gewerkt hebt.
Goed verhaal boeiend.
liefs nelleke
Maar ik ben blij dat je het naar je zin hebt. Echt waar. Maar mis je ook wel een beetje, ik zit immers in het koude saaie nederland stage te lopen zonder lente afrika weekends om me te vermaken.