Een vegetariër in Zuid Afrika…

We zijn hier niet met velen. We zijn hier niet totaal op onze plek. We worden hier niet altijd begrepen door anderen. We zijn hier niet makkelijke eters.

Maar… we zijn er, hier in Zuid Afrika! Wij, vegetariërs. Wij, vegetariërs, leven overal in de wereld. Of dat land nu totaal volgestouwd is met bio industrie (Nederland) of gewoon een land is waar de bevolking overal en altijd vlees eet (Zuid Afrika). Wij zijn er! En wij zijn blij!

Het lukt dus prima, om hier vegetariër te zijn – gelukkig ook maar! Het is absoluut niet normaal, in een land wat bekend is om het braaien (bbq’en). Maar he, zal ik je weer eens een geheimpje vertellen? Vegetarisch braaien is zo leuk! De ‘vleeseters’ eten braaf hun goedkope hamburger en worstje op, en ik ga helemaal los met geroosterde maïskolven, groentespiezen, gevulde champignons, geroosterde paprika’s, gepofte aardappels, broodjes met kaas op de braai, verschillende salades en misschien eens een vega burgertje.

Nu kom jij, als niet-vega, natuurlijk met het excuus dat jij dat ook allemaal kan eten. Maar zeg eens eerlijk: hoe vaak heb je geroosterde maïskolven, groentespiezen, gevulde champignons, geroosterde paprika’s, gepofte aardappels en broodjes met kaas op de braai gegeten bij een barbecue?

En jij, lieve vega, knikt natuurlijk heel hard ja, en geeft mij helemaal gelijk. Dus tegen jou hoef ik verder niets te zeggen, behalve dat je heel goed bezig bent! ;)

Verder hoor ik de laatste tijd van jullie dat jullie erg jaloers op al mijn feestjes en festivals, en natuurlijk die heerlijke zomer die er aan komt. Maar het leven is hier niet alleen maar feestjes, festivals en zomer, ik loop ook nog stage!

Stage is nog steeds leerzaam, binnenkort krijgen we ook eigen cliënten. We doen veel verschillende dingen, en soms gebeuren er heftige dingen. Maar omdat er hier zo veel nare dingen gebeuren, wordt het al vrij snel normaler. Natuurlijk is het niet voor te stellen dat een moeder haar zes maanden oude zoontje achterlaat en de kinderbijslag in het café op gaat drinken. Maar om op zo’n moment geschokt te reageren, heeft niet veel zin. Dus onderneem je actie: zorgen dat het baby’tje weer schoon wordt nadat het kindje drie dagen niet gewassen/verschoond is, rondbellen voor een tijdelijke opvangplek, het kindje naar die opvangplek brengen, formulieren invullen, naar de rechtbank gaan, contact proberen te krijgen met de moeder.

Dit soort crisissen gebeuren gelukkig niet veel, maar elke crisis is er weer één te veel.

Oh, misschien loog ik net een beetje over dat ik ook nog stage loop. Want de komende tijd ga ik vooral veel reizen: eerst met mijn lieve papa en mama, die dinsdag al langs komen. We gaan dan met de auto de Garden Route doen, een route langs heel mooie natuur en kleine dorpjes. Daarna is er een festival, waar ik met vier vriendinnen heen ga. En daarna? Kerstvakantie! Martijn komt me dan opzoeken, dus dat wordt ook weer één groot avontuur en feest.

Dus, komende tijd waarschijnlijk geen blogs meer van mij. Maar tijdens het reizen, het festival bezoeken, het reizen, het festival bezoeken en het reizen zal ik met heel mijn hart aan jou denken en jou missen!

Ontzettend veel liefs en gemis,

Renilde