Een Ouderwets Reisverslag

Hier komt het dan, lieve jij, speciaal voor jou: Een Echt Reisverslag! Dus geen gekke verhaaltjes over liefde, vega's, gevoelens van de wereld ingaan of het leven. Nee, dit keer wordt het een gewoon reisverslag. Dus verwacht een lang verhaal, vol met mijn avonturen en alle dingen die ik gezien heb!

Een tijd geleden (5-6 november) ben ik weer naar Wacky Woods geweest, heerlijk gedanst en de gekste mensen ontmoet - het blijft zo'n heerlijke plek!

Het weekend daarna (12-13 november) kwamen we op het goede idee om naar Jeffreys Bay te gaan, één van dé surfersparadijsen hier in ZA. Dus wat wij gingen doen? Shotjes uitproberen. Jammer. Maar ook noodzakelijk! Het plan om zondag te gaan surfen ging dus niet door (brak...), en uiteindelijk zijn we op de bank beland met een documentaire over surfen (je moet natuurlijk ook de theorie kennen he, voordat je de praktijk kan uitoefenen!).

En toen? Ja, ja. Ze kwamen! Mijn super lieve papa en mama kwamen op bezoek! Dinsdag 15 november was het zo ver. Wat ontzettend fijn! Wat heerlijk! Wat geweldig, om ze weer te zien! Al vrij snel vertrokken we richting de Garden Route en Route 62. Dat is ten westen van PE, richting Kaapstad. Langs de kust, maar ook een stuk landinwaarts. Het is de meest toeristische route van ZA, en terecht! Ongelofelijk om het ene moment langs de kust te reizen en een 100 meter hoge boom te zien (vrijdag 18 november), om daarna walvissen te spotten en een natuurreservaat te bezoeken (zaterdag 19 november). Of naar een organic village te gaan, waar ze zoveel mogelijk zelfvoorzienend zijn, om door te gaan naar miljoen jaar oude grotten en dan een ontzettend hoge, enge, mooie pas met geweldige uitzichten door te rijden (zondag 20 november). Na de pas eindigden we in Prince Albert, een klein en rustig (vooral rustig) dorpje in de Karoo. De Karoo is ten noordwesten van PE, en het is een ontzettend droog gebied waar nauwelijks regen valt. Behalve toen wij er waren - Nederlanders als we zijn!

De dag daarna was een auto dagje - want auto rijden dat doe je hier veel! In totaal hebben we rond de 3000 kilometer afgelegd - wat mijn ouders in Nederland nog niet eens in een jaar afleggen!

Wat de Garden Route ook populair maakt, zijn de wijnlanden en landgoederen die er bij horen.. Daar zijn we op dinsdag 22 en woensdag 23 november naar toe gegaan: in Stellenbosch  en Sommerset West. Het regende - once again - dus lang zijn we daar niet gebleven. Op naar het volgende avontuur: Betty's Bay (op de sterfdag van mijn tante Betty). Daar was een pinguin reservaat, waar alle lieve pinguins aan het chillen en zwemmen waren. ZO veel pinguins - wauw! Hierna zijn we doorgereden naar Hermanus, waar het de bedoeling was dat we walvissen zouden zien. Niet gedaan, maar wel een lief dorpje gezien!

Donderdag en vrijdag hebben we gewandeld in natuurparken, autogereden door mooie gebieden, en zijn we geëindigd in Graaf Reinett, een dorpje ten noorden van PE. Daar zijn we op zaterdag naar een natuurpark gegaan, maar al vrij snel verder gegaan naar het dorpje Addo. Op zondag zijn we toen naar Addo gegaan, en Addo is de bom! Dat is een heel groot national park, waar vooral heel veel olifanten wonen. Die olifanten zijn lief en gaan water drinken en hun kleine baby olifantjes verzorgen. En dan nemen wij - toeristen - daar foto's van om aan thuis te laten zien. Vet leuk! Maar behalve olifanten en baby olifantjes, hebben ze nog veel meer dieren! De diertjes die wij gespot hebben: Pumba's, zebra's, kudu's, elanden, struisvogels. Maar ook: leeuwen! En die zie je niet zo snel in Addo, dus dat was een vet mooie afsluiter van onze reis.

Eigenlijk was het alleen voor mij een afsluiter, want mijn ouders gingen de week daarna nog vijf dagen naar Bulungula toe (als je het niet meer weet: lees een paar blogs terug). Daar hebben ze het ontzettend fijn gehad, en hebben ze ook een stukje van de Wild Coast gezien (het stuk ten oosten van PE, wat minder toeristisch is) en gezien hoe relaxt en veilig zo'n dorpje als Bulungula is. (Terwijl zij daar waren, was ik maar weer eens naar een psy festival - heerlijk in de bossen!)

Toen was het 8 december en tijd voor lieve papa en mama om weer naar huis te gaan... Maar: ze komen terug! Dat vind ik heel fijn, want er is nog zo veel meer te zien in Zuid Afrika, het is zo'n mooi land!

En nu? Nu ben ik me aan het verheugen op donderdag: dan komt Martijn langs! Samen gaan we eerst naar een festival, om daarna aan onze reis door de Wild Coast te beginnen. Dit gedeelte van Zuid Afrika is dus een stuk minder toeristisch, het is allemaal ongerepter en wilder. Het zal een tijd worden van surfen, chillen, strand, paardrijden, mooie dingen zien, wandelen in de natuur en natuurlijk samen met Martijn zijn! Veel zin in!

En natuurlijk dingen als Kerst en Oud & Nieuw. Ik wil jullie alvast heel fijne feestdagen wensen, en alle goeds voor het nieuwe jaar! Dat we in het nieuwe jaar elkaar maar weer vaak mogen zien (oke, de tweede helft van het jaar dan), en dat het geluk en de liefde om je heen fladderen zoals de vlinders deden op het Wacky Woods festival op de dansvloer!

Zo veel liefde voor jou,

Nilde